به گزارش اصفهان زیبا؛ کتاب «بانوی انقلاب: خدیجهای دیگر»، زندگینامه خانم خدیجه ثقفی همسر امام خمینی(ره)، به همت برادر ایشان علی ثقفی، توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، به سال 1393 در 848 صفحه منتشر شده است.
آنچه در ادامه میخوانید، قسمتهایی از خاطرات کتاب است که دارای اطلاعات ارزشمندی است و به نوع لباس پوشیدن همسر امام خمینی(ره)، خانم خدیجه ثقفی، در منزل و در جمع اشاره دارد.

خبرنگار فرانسوی چه گفت؟
صفحه 447: …این قصه را هم خوب است بشنویم. یک روز پزشکی برای دیدار از خانم دعوت شده بود. او وقتی وارد اتاق شد خانم خواب بودند. پزشک مدتی در برابر خانم ایستاد و اشک در چشمانش حلقه زد و گفت: خیلی آرزو داشتم ایشان را ببینم اما نه در بستر بیماری. سی سال پیش در یک مجله فرانسوی زمانی که آیت الله خمینی و خانم در نوفللوشاتو بودند، یک خبرنگار فرانسوی نوشته بود همسر آیت الله خمینی ضمن رعایت اعتقادات مذهبی و قید به حجاب اسلامی در منزل با پوشش آراسته و شیک، با کت و دامن سرمهای، روسری و چادر هماهنگ و به قول امروزیها «سِت» و بسیار مؤدب در جمع دیدارکنندگان زن حاضر میشد. من الآن که ایشان را روی تخت بیماری میبینم درست به نوشته آن خبرنگار پی میبرم که چه خوب ایشان را توصیف کرده است.
انسیه خانم میگوید: حتی روزهایی که خانم کمتر توان حرف زدن را داشت من وقتی روسری ایشان را عوض میکردم و لباسشان را مرتب مینمودم و کمی عطر میزدم، ایشان با لبخندی محبتآمیز از من تشکر میکردند و دستم را به گرمی میفشردند و به این وسیله به من میفهماندند که از این کار خشنود شدهاند.
ساده اما آراسته
صفحه 518 و 519: خانم رسولزاده(*) میگوید: «خانم با آن سن بالا مقید بود شب لباس خواب بپوشد و چون صبح از خواب برمیخاست لباسش را عوض میکرد و لباس راحتی در خانه را بر تن مینمود و حتماً روسری به سر میکرد و مایل بود چادر نمازش را به سر کند. به ایشان میگفتم: خانم اینجا اتاق خصوصی شماست کسی نمیآید، اگر هم کسی به اینجا سر بزند محرم شماست. میفرمود: «نه، هرکسی باید مطابق شأن خود لباس بپوشد. اینطوری لباس خانمی من است.»
…در جایی دیدم که خانم فریده مصطفوی گفته بود: «خانم از جوانی همیشه لباس مرتب و مناسب وقت میپوشید. لباس روز خانم در خانه با لباس استراحتش فرق میکرد. همیشه با روسری و چادری رنگی سر سفره مینشست. او مقید بود آراسته و مثلاً موهای سرش شانه کرده باشد و حضرت امام به این موضوع بسیار توجه داشت و از اینکه زن به آشپزخانه برود و بوی غذا بگیرد خوشش نمیآمد. یک روز وقتی اندکی موهای خانم را بدون شانه دید به آهستگی از کنارش گذشت و گفت: «چرا اینطور هستی مگر بیوه شدهای؟!» خانم که خود ذاتاً تمیز و مرتب بود وقتی علاقه امام را به نظافت میدید بیشتر به آراستگی خود اهتمام میورزید.»
پی نوشت
(*) «انسیه رسول زاده»، زنی که 7 سال شبانهروز در خدمت همسر امام خمینی(س) بود.